ΟμορφιάΥγεία

Συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν ιατρικά λάθη !

423{icon} {views}

Τα ιατρικά λάθη κοστίζουν την ζωή ενός συνανθρώπου μας ή και την ταλαιπωρία του με λάθος αγωγές και θεραπείες που εκτός από την ψυχική οδύνη τους στις περισσότερες φορές έχει και οικονομικό κόστος.

Τα λάθη των γιατρών όμως σήμερα παρόλο που είναι αρκετά σε δημόσια νοσοκομεία δυστυχώς δεν καταγράφονται και ακόμα και αν γίνει καταγγελία στους ανεύθυνους ιατρούς αυτοί συνεχίζουν να εργάζονται.

Κάποιες λάθος αγωγές έχουν σαν αποτέλεσμα να προκαλούν τον θάνατο του συνανθρώπου μας από λάθος διάγνωση έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται λάθος χειρουργεία και μετά ξανά ο ίδιος ασθενής να πρέπει να κάνει ξανά και σε διάστημα λίγο ημερών χειρουργείο.

Θα έπρεπε βάσει νόμου, όποιος Ιατρός προβαίνει σε τέτοιου είδους λάθη να παίρνετε η άδεια του.
Θα πρέπει και οι ίδιοι να καταλάβουν ότι έχουν να κάνουν με ζωές ανθρώπων και όχι με πειραματόζωα , και να είναι ποιο υπεύθυνοι και σε μικρότερες ηλικίες αλλά και σε μεγαλύτερες.

Τα ιατρικά σφάλματα που θα μπορούσαν να αποφευκτών  προκαλούν το θάνατο σε περισσότερους ανθρώπους παρά τα τροχαία ατυχήματα, το AIDS , ή ο καρκίνος του μαστού..

Στην Ελλάδα το  13%  των ασθενών έχουν αρνητική εμπειρία από την περίθαλψή  τους  και το 9% έλαβαν λανθασμένη θεραπεία.

Ο γιατρός οφείλει πάντοτε να επιδεικνύει  μια συμπεριφορά σύμφωνη προς ορισμένα πρότυπα και όχι να επιτύχει ένα  αποτέλεσμα. docmed.g

Πέρα από το τραγικό ανθρώπινο κόστος των ιατρικών λαθών δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε και το τεράστιο οικονομικό κόστος για τα συστήματα υγείας.

Τι ορίζει ο νόμος για την ευθύνη των Ιατρών.

Υπάρχει ποινική ευθύνη του γιατρού για σωματική βλάβη από αμέλεια ασθενούς, στις περιπτώσεις εκείνες που το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται σε παράβαση από αυτόν των κοινώς αναγνωρισμένων κανόνων της ιατρικής επιστήμης, για τους οποίους δεν μπορεί να γεννηθεί αμφισβήτηση και η ενέργεια ή η παράλειψή του δεν ήταν σύμφωνη με το αντικειμενικά επιβαλλόμενο καθήκον επιμέλειας.
Η ιδιαίτερη αυτή νομική υποχρέωση του ιατρού να αποτρέψει το αξιόποινο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης του ασθενούς απορρέει από το νόμο (άρθρο 24 του α.ν. 1565/1939 «Περί Κώδικος ασκήσεως του Ιατρικού επαγγέλματος»), από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (άρθρο 8 του β.δ.156/6.7.1 955 και ήδη ν. 3418/2005 «Περί Κανονισμού Ιατρικής Δεοντολογίας») και από την εγγυητική θέση αυτού απέναντι στην ασφάλεια της ζωής ή της υγείας του ασθενούς που δημιουργείται από την εκτέλεση της ιατρικής πράξης.

Ο ιατρός ευθύνεται, αν από επιπολαιότητα ή άγνοια των πραγμάτων, τα οποία έπρεπε κατά την επιστήμη του να γνωρίζει, δεν ακολούθησε γενικά παραδεκτές αρχές της ιατρικής επιστήμης ή αναγνωρισμένες σύγχρονες μεθόδους και η άγνοια, η επιπολαιότητα ή η απρονοησία του, τον οδήγησαν σε εσφαλμένη διάγνωση ή θεραπευτική αγωγή ή σε επέμβαση και μη λήψη μέτρων για να αποτραπούν προσβολές ή κίνδυνοι κατά της σωματικής ακεραιότητας, της υγείας ή της ζωής του ασθενούς που επιλήφθηκε.

Το τι οφείλει να πράξει ο ιατρός προσδιορίζεται αφ’ ενός μεν από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, αφ’ετέρου δε από τα καθιερωμένα πορίσματα της επιστήμης και του συγκεκριμένου κλάδου τον οποίο θεραπεύει.
Οι κανόνες, λοιπόν, που διέπουν την ενάσκηση κάθε συγκεκριμένου είδους ιατρικής πράξης προσδιορίζουν το δεοντολογικό στοιχείο (το «όφειλε»,κατά την διατύπωση του άρθρου 28 Π.Κ) της ιατρικής αμέλειας.
Οι κανόνες αυτού συνθέτουν τα λεγόμενα «θεραπευτικά πρότυπα» ή «πρωτόκολλα», η μη συμμόρφωση προς τα οποία από τον ιατρό φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα ευθύνης του για την τυχόν κακή εξέλιξη της υγείας του ασθενούς του.
Μάλιστα, στη σύγχρονη ιατρική έχει επικρατήσει η έννοια των «κατευθυντήριων οδηγιών»(guidelines), με βάση τις οποίες καθορίζεται το πρότυπο επιμέλειας του ιατρού, ανάλογα με τη συγκεκριμένη θεραπευτική πράξη στην οποία αυτός προβαίνει. yiannatsis.gr

 

You may also like

Κοινοποίηση: