Το πολύχρωμο μιούζικαλ Grease ξεκίνησε κι έχουμε αποκλειστικές δηλώσεις από τους πρωταγωνιστές του.
Η μεγάλη πρεμιέρα για το μιούζικαλ Grease έγινε κι ήταν λίγο-πολύ όπως αναμενόταν…
Εποχές περίεργες για την Ελλάδα. Εποχές όμως που δεν εμποδίζουν να γίνονται όμορφα πράγματα στο χώρο της μουσικής, του θεάτρου, των τεχνών…
Υπάρχουν αξιόλογοι τραγουδιστές, ηθοποιοί, άνθρωποι γενικώς που ασχολούνται με τις τέχνες και δουλεύουν ώστε να προσφέρουν στο κοινό τους ωραίες παραστάσεις και παραγωγές σε μία Ελλάδα που φαινόταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ότι αυτά τα είχε «παρατήσει» και ότι τα μιούζικαλ δεν ήταν καθόλου το στοιχείο της.
Το Grease, λοιπόν, έκανε την πρεμιέρα του στο PassPort στις 29/12 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισόβα, απόδοση στίχων της Μαριλένας Παναγιωτόπουλου και χορογραφίες του Νίκου Μαριάνου. Και φυσικά ένα cast που οι περισσότεροι από αυτούς, αν και νέοι, έχουν δείξει τα ταλέντα τους στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία. Οπότε λίγο δύσκολο να μην «πάει»…
Δήμος Αναστασιάδης, Νάντια Μπουλέ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους αυτούς των John Travolta κι Olivia Newton John, σε ένα πολύχρωμο, πολύηχο, πολυφωνικό μιούζικαλ, που άξιζε την αναμονή του κοινού για όση ώρα περίμενε να ξεκινήσει.
Βρεθήκαμε εκεί, ξεχαστήκαμε, τραγουδήσαμε αγαπημένα τραγούδια και ως επί τω πλείστων ταξιδέψαμε σε μία εποχή που το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ερωτευτούμε. Σε μία εποχή των εφηβικών μας χρόνων, που όλα ήταν διαφορετικά, άσχετα αν δεν ζήσαμε σε εκείνα τα χρόνια της «αθωότητας».
Πήγαμε όμως και μία βόλτα από τα backstage, λίγο πριν την έναρξη του και τσακώσαμε τους αγαπημένους σας ηθοποιούς και τραγουδιστές και μας είπαν τις πρώτες τους σκέψεις…
Δηλώσεις | Τζημίκα Ηρώ
Λίγο πριν την πρεμιέρα του Grease… Τι πρέπει να περιμένουμε από αυτό το μιούζικαλ και ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σας;
Άρης Πλασκασοβίτης: Έλα να κάνουμε δηλώσεις τώρα! (γέλια) Να περιμένετε πολύ χρώμα, αναμνήσεις πολλές δικές σας από τα παιδικά σας χρόνια, αλλά κι οι πιο μικροί θα καταλάβουν τι είχε γίνει τότε σε μερικά χρόνια από τώρα και φυσικά πολύ χορό.
Δημήτρης Σαμόλης: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γιατί έχουμε δουλέψει πάρα πολύ επίσης. Ακούγονται όλα λίγο κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα βγαίνει τέλειο. Οπότε τα ξεχνάμε όλα όσα σκεφτόμαστε και πάμε να το ζήσουμε.
Κρυσταλλία: Οι πρώτες μου σκέψεις είναι ότι θέλω να ανέβουμε εκεί πάνω και να τα «σπάσουμε» γιατί είναι τόσο χαρούμενο το έργο και μιλάει για το κλασικό στόρυ του Ντάνι και της Σάντι. Έχει πολύ πράγμα, ωραία κορίτσια, ωραία αγόρια και φυσικά πολύ ωραίες μουσικές, όπως και το τραγούδι που έχω την τύχη να τραγουδάω εγώ, το «Freddy My Love».
Πάνος Μαλικούρτης: Τι να σου πρωτοπώ; Ότι είμαστε όλοι με γιατροσόφια, γιατί οι περισσότεροι είναι κρυωμένοι; (γέλια) Παρόλα αυτά υπάρχει άγχος, αλλά και ένας τρελός ενθουσιασμός, γιατί πιστεύω θα πάει πολύ καλά!
Αναστάσιος Ράμμος: Οι πρώτες μου σκέψεις είναι ότι πονάει το γόνατό μου, αλλά δεν μας πτοεί τίποτα κι απλά θα τα σπάσουμε και θα πάει τέλεια. Είμαστε φουλ προετοιμασμένοι, αλλά εννοείται ότι υπάρχει κι ένα μικρό άγχος.
Δημήτρης Μαλισσόβας: Καλά τα συναισθήματα είναι ποικίλα, γιατί υπάρχει η αγωνία, ο τρόμος, η άπειρη κούραση που τραβήξαμε με τις πρόβες κτλ. Έφτασε όμως να είμαστε στην πρεμιέρα κι αν με ρωτήσεις μου φαίνεται σαν ψέμα. Περιμένουμε όμως παράλληλα με μία γλύκα να ξεκινήσει. Αναμονή, λαχτάρα για αυτό το ταξίδι και κυρίως να γυρίσουμε πίσω στη δεκαετία του 50′ όπου είναι και το τέλος της αθωότητας..
Μιούζικαλ στην Ελλάδα σε περίεργες εποχές… Πώς το βλέπετε;
Άρης Πλασκασοβίτης: Μιούζικαλ σε δύσκολους καιρούς απαιτείται νομίζω και πρέπει να υπάρχει αυτή η ωραία ατμόσφαιρα γιατί βλέπεις πώς είμαστε σχεδόν όλοι και σε τι συνθήκες ζουν όλοι οι άνθρωποι. Είναι ένα χάπι που το χρειαζόμαστε στη ζωή μας, γιατί μετά από μία τέτοια παράσταση φεύγουμε χαρούμενοι.
Δημήτρης Σαμόλης: Καλό είναι να γίνονται γενικά ωραίες παραγωγές και δουλειές. Είτε μεγάλη παραγωγή, είτε μικρή, μπορείς και με έναν ηθοποιό αν θέλεις να φτιάξεις ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Οπότε στις μέρες έχει αποτέλεσμα η ουσία των πραγμάτων κι αυτό που φτιάξαμε, έχει να κάνει με χαρά και φως!
Κρυσταλλία: Πλέον στην Ελλάδα γίνονται συχνά μιούζικαλ και πολλά, θα λέγαμε… Δεν είναι στην κουλτούρα μας, αλλά αν εξαιρέσεις στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο που είχαμε. Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω σε όλο αυτό κι είναι πολύ άμεσο. Έχεις να κάνεις με πολύ κόσμο, με πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους κι είναι σαν βόμβα!
Πάνος Μαλικούρτης: Το δύσκολος καιρός για εμάς τους «καλλιτέχνες», δεν υπάρχει, γιατί όλοι μας αν και περνάμε δύσκολα είμαστε εδώ στο σανίδι και κάνουμε αυτό που αγαπάμε και έτσι πρέπει να είναι… Οπότε καλό είναι να υπάρχουν όμορφες δουλειές και να κάνεις ό,τι κάνεις με κέφι.
Αναστάσιος Ράμμος: Πρέπει να γίνονται τέτοιες παραγωγές γιατί πρέπει να καταλάβει όλος ο κόσμος ότι δεν μπορεί να σε σταματήσει τίποτα κανείς όταν κάτι το θέλεις πραγματικά, άσχετα αν είναι δύσκολοι καιροί. Οπότε αισιοδοξία και προχωράμε μπροστά!
Δημήτρης Μαλισσόβας: Το Grease είναι το έργο με το ωραιότερο soundtrack κι είναι όλα τα τραγούδια επιτυχίες. Έχω τεράστια χαρά που γίνεται αυτό κι είναι ωραίο να υπάρχουν καλές παραγωγές και ποικιλομορφία. Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος έχει δείξει μία ιδιαίτερη αγάπη στο μουσικό θέατρο από τη στιγμή που «έπεσαν» οι μουσικές σκηνές.
Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο στο Grease;
Άρης Πλασκασοβίτης: Σε σχέση με όλους τους άλλους ρόλους, ο δικός μου είναι ο καλύτερος φυσικά. (γέλια) Εγώ κάνω τον Doody. Ένα τρελιάρη, κρυφορομαντικό κι ίσως τον πιο γυναικά της παρέας. Ξέρεις αυτός που το παίζεις μπροστά στους φίλους σου «γκομενιάρης», αλλά πάραυτα είναι ο πιο αδύναμος κρίκος. Το πιο δυνατό σημείο όμως στην παράσταση είναι το «Greased Lightnin» και θα το πω με σιγουριά, όπως και στο τέλος το «We go together». Τα ομαδικά κομμάτια!
Δημήτρης Σαμόλης: Ο κόσμος πρέπει να έρθει, αν το θέλει και θα μείνει ικανοποιημένος. Δεν τους πιέζουμε κιόλας (γέλια) Αλλά στο συγκεκριμένο η «ελαφρότητα» που έχει σε κάνει να ξεχνιέσαι. Μας επαναφέρει σε μία απλότητα και μία παιδικότητα. Η χαρά, το τραγούδι, ο χορός είναι σημαντικά και αυτό το μιούζικαλ τα έχει…
Κρυσταλλία: Το δυνατό σημείο του μιούζικαλ είναι το cast. Οι άνθρωποι γύρω από αυτό. Κι η Νάντια κι ο Δήμος είναι εξαιρετικοί και φωνάρες και χορεύουν υπέροχα. Οι άνθρωποι φτιάχνουν τις καταστάσεις τις καταστάσεις όμως και χωρίς αυτούς, δεν γίνεται και σωστή δουλειά!
Πάνος Μαλικούρτης: Αν ρωτήσεις όλα τα αγόρια του μιούζικαλ θα σου πουν ότι είναι το «Greased Lightnin» ξεκάθαρα! Όμως για να μη πω μόνο αυτό, θα σου πω την αγαπημένη μου σκηνή στο έργο. Είναι, λοιπόν, η σκηνή που καθώς τραγουδάει ο Άρης και εμφανίζεται απρόσκλητη στη σκηνή η κ. Κοντού με ένα φόρεμα υπερπαραγωγή και ο Άρης της λέει: «μα δεν είστε σε αυτή τη σκηνή» και εκείνη τη στιγμή τον χαστουκίζει και φεύγει… Πεθαίνω στα γέλια κάθε φορά…
Αναστάσιος Ράμμος: Νομίζω ότι μου αρέσει το τραγούδι της Σάντι το «Hopelessly Devoted» όταν το χορεύει με τις άλλες κοπέλες επί σκηνής… Αυτό ξεχωρίζω εγώ!
Δημήτρης Μαλισσόβας: Το πικ σημείο για μένα είναι το «Hopelessly devoted to you». Μία αγαπημένη σκηνή με τη Νάντια Μπουλέ και με ένα αγαπημένο μου τραγούδι, αν και το παρουσιάζουμε λίγο αλλιώς, παραμένει highlight!
παρέχεται από το http://www.hit-channel.com
Ενημερωθείτε μέσα από τη συνεχή ροή του Sparta Voice.gr.
Κάνετε like στη σελίδα μας Facebook & γίνετε μέλος στην ομάδα μας στο Facebook, twitter ώστε να ενημερώνεστε άμεσα.
