Απόψεις

10366{icon} {views}
Ο κ. Μητσοτάκης εξαπάτησε διπλά τους συνταξιούχους.  Το 2019 έδωσε  συγκεκριμένες υποσχέσεις για να υφαρπάξει την ψήφο τους. Οι δύο μεγάλες κοροϊδίες που εισέπραξαν οι συνταξιούχοι από την κυβέρνηση της Ν. Δ. είναι οι εξής:  - Πρώτη εξαπάτηση: Ενώ είχε δεσμευτεί ότι θα διατηρήσει την 13η σύνταξη που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν ολόκληρη για συντάξεις έως 500 ευρώ, για μεγαλύτερες συντάξεις σε ποσοστό 70%, 50% και 30%, όταν εκλέχθηκε την κατάργησε για να δώσει τα χρήματα στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. 4 δισ. συνολικά έχουν στερηθεί μέχρι σήμερα οι συνταξιούχοι. - Δεύτερη εξαπάτηση: Είπε αρχικά ότι δεν μπορεί να δώσει τα αναδρομικά  και κάλεσε τους συνταξιούχους να προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Μόλις βγήκε ένα κύμα προσφυγών, βγήκε και κορόιδεψε τους συνταξιούχους λέγοντας τους ότι θα τα δώσει και δεν χρειάζεται να προσφύγουν. Αποτέλεσμα είναι να έχουμε περίπου 300.000 προσφυγές και εν τέλει ο κ. Μητσοτάκης να γυρνάει πάλι την άποψή του και να λέει ότι θα τα δώσει μόνο σε όσους προσέφυγαν. Οι υπόλοιποι, 2,5 εκ. συνταξιούχοι δεν θα πάρουν τίποτα. Ποια είναι τα αναδρομικά τελικά που δεν δόθηκαν; Είναι αυτά που αφορούν στα δώρα και στις επικουρικές. Και αυτά που δόθηκαν στις κύριες συντάξεις, δόθηκαν κουτσουρεμένα γιατί υπερφορολογήθηκαν. 2,6 ...
Είναι προφανές ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η πανδημία  από την κυβέρνηση, οδηγεί την κατάσταση σε αδιέξοδο. Η επιβολή της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού χωρίς την λήψη των στοιχειωδών εκείνων μέτρων της στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας, καθώς και της αποσυμφόρησης σε κρίσιμους τομείς όπως οι χώροι εκπαίδευσης και τα μέσα μεταφοράς, όχι μόνο δεν αρκεί για να άρει το αδιέξοδο ,αλλά καλλιεργεί την άρνηση εκ μέρους των πολιτών σε στοιχειώδη δεδομένα της επιστημονικής κοινότητας. Η χώρα θρηνεί αυξανόμενο αριθμό νεκρών από τον covid -19, ενώ άμεση συνέπεια της κατάστασης είναι και η κρίσιμη υποβάθμιση της δυνατότητας παροχής υγειονομικής φροντίδας στον πληθυσμό όσον αφορά σε non-covid περιπτώσεις. Οι μελέτες που δείχνουν τον μεγαλύτερο δείκτη πλεονάζουσας θνησιμότητας σε επίπεδο Ε.Ε. είναι σαφείς. Υπό αυτές τις συνθήκες και με το πρόσχημα της αντιμετώπισης ενός άλλου προβλήματος, αυτού της υπερσυνταγογράφησης, η κυβέρνηση αποφασίζει ότι αυτό θα λυθεί αποκλείοντας την πρόσβαση των ανασφάλιστων πολιτών από το ιδιωτικό σύστημα υγείας όσον αφορά τη συνταγογράφηση φαρμάκων και τις διαγνωστικές εξετάσεις, αφήνοντας υποχρεωτικά ως μόνη επιλογή το ήδη επιβαρυμένο και υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας. Μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και εργασιακής επισφάλειας για μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού (νέοι ,άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες) χάνεται μια σημαντική ρύθμιση ...
Το μηνιαίο πρόστιμο των 100 ευρώ του κ. Μητσοτάκη αποτελεί ομολογία αποτυχίας του εμβολιαστικού προγράμματος και συνολικά της αντιμετώπισης της πανδημίας. ▪︎Για ακόμη μια φορά ενεργεί κυνικά και τιμωρητικά. - Επενδύει ξανά στον κοινωνικό αυτοματισμό, διχάζοντας τον ελληνικό λαό. -Φορτώνει και πάλι την ευθύνη στους πολίτες, συνδέοντας τα νέα πρόστιμα των ανεμβολίαστων με τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ. - Εκβιάζει, αντί να πείθει και διχάζει, αντί να ενώνει. ▪︎Ακόμη μια επιτελική αποτυχία μιας κυβέρνησης που αποδεικνύεται επικίνδυνα ελλειμματική και ανάλγητη. Αποτελεί αναγκαιότητα να γίνει αυτό που δεν έκανε η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα: Μια εκστρατεία ενημέρωσης και πειθούς. Να πείσουμε τους ανθρώπους για την αξία του εμβολιασμού για να σώσουν τη ζωή τους, όχι για να μην χάσουν μέρος της σύνταξης τους. Οι επόμενοι δύο μήνες θα είναι δραματικοί για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και για τους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή. Το ΕΣΥ είναι υπό κατάρρευση. Είναι εξίσου αναγκαίο να ληφθούν άμεσα μέτρα για να κάνουμε Χριστούγεννα με στοιχειώδη ανθρωπιά και να μην βλέπουμε αυτές τις εικόνες με τους εκατοντάδες θανάτους και ανθρώπους να νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ. Με 18 χιλιάδες νεκρούς τώρα όμως φταίει ο παππούς και η γιαγιά που δεν εμβολιάζονται, όχι τα τμήματα στα σχολεία που είναι ...
του Δημοσθένη Α. Ματάλα Παρακολουθώντας τις προάλλες σε ένα τηλεοπτικό κανάλι τα τεκταινόμενα στο Αζερμπαϊτζάν ένοιωσα το στομάχι μου να δένεται κόμπος βλέποντας τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το μακελειό στο Ναγκόρνο Καραμπάχ όπου Αζέροι συνεπικουρούμενοι από Τούρκους μισθοφόρους και ρώσικα στρατεύματα  έπνιξαν στο αίμα τους Αρμένιους, αναγκάζοντας τους να παραδοθούν. Και το σφίξιμο στο στομάχι μου έγινε πιο έντονο βλέποντας τους Αρμένιους αποχωρώντας από τα πάτρια εδάφη τους, να παραδίδουν oι ίδιοι στις φλόγες τα σπίτια και τις περιουσίες τους για να μην πέσουν στα χέρια των εισβολέων. Μην αντέχοντας άλλο το θέαμα γύρισα σε άλλο κανάλι. Και εδώ όμως το ρεπορτάζ αναφερόταν στον εμφύλιο της Συρίας συνοδεύοντάς τον από live στιγμιότυπα που δεν υπολείπονταν σε αγριότητες, αίμα, θάνατο και φρίκη από εκείνα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Μόνον που οι συμμαχητές Ρώσοι και Τούρκοι εδώ αγωνίζονταν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο παραλογισμός, ο θρησκευτικός φανατισμός και τα φυλετικά μίση σε όλο τους το «μεγαλείο». Αηδιασμένος από τα όσα διαδραματίζονταν στην μικρή οθόνη, αναζήτησα την… λύτρωση σε τρίτο κανάλι. Μάταια όμως γιατί και εδώ οι ρεπόρτερς είχαν καταπιαστεί με τα τεκταινόμενα στην Λιβύη και την Σομαλία που δεν υστερούσαν σε αγριότητες, αίμα και θάνατο. Και το όλο τηλεοπτικό μενού συμπληρωνόταν από την σύγκρουση ...
Καθημερινά, εκατοντάδες γυναίκες υφίστανται κακοποιητικές συμπεριφορές από τον σύζυγο, τον σύντροφο, τον πατέρα τους, τον γυιό τους, έναν άγνωστο που έτυχε να τις προσέξει.  Μέσα στο σπίτι τους που δεν είναι ο αυτονόητος χώρος ασφάλειας και ηρεμίας ή έξω στον δρόμο, μπροστά σε όλο τον κόσμο, τις ακολουθούν απειλητικά, τις δέρνουν, τις βιάζουν, τις τιμωρούν, τις εκμεταλλεύονται, τις αιχμαλωτίζουν, τις διακινούν, τις εξυβρίζουν,  τις δολοφονούν στυγνά.   Όταν πονούν, όταν αγανακτούν, όταν λένε όχι, όταν απαιτούν το σεβασμό, όταν προσπαθήσουν να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό έλεγχο, οι κακοποιητές τους τις τιμωρούν θεωρώντας ώς αυτονόητο δικαίωμα τους (αδιαφορόντας για το αν οι πράξεις τους είναι και ποινικά κολάσιμες) να καταστρέψουν τη ζωή που δεν κατάφεραν να ελέγξουν.  Σ’αυτές τις γυναίκες, ακόμα και σε αυτές που δολοφονούνται, πέφτει το βάρος να αποδείξουν «τι έκαναν και προκάλεσαν την συμπεριφορά» , «γιατί δεν έφυγαν», «γιατί δεν καταλαβαίνουν οτι άντρας είναι και θα κάνει τα δικά του» ή οτι ο κακοποιητής τους «μπορεί να είναι ακόμα καλός πατέρας ».   Αντιλήψεις σαν κι αυτές είναι δυστυχώς εμπεδωμένες στην καθημερινότητά μας. Η τοξική αρρενοπότητα βρίσκει έδαφος στις πατριαρχικές συμβουλές των παππούδων μας, στις ελληνικές ταινίες και στα τραγούδια μιας αλλης εποχής, ενώ τα σεξιστικά σχόλια και τα ...
Είναι γεγονός ότι η  εκδήλωση της πανδημικής κρίσης πέραν των επιδράσεων  της στο υγειονομικό σκέλος σε παγκόσμιο επίπεδο επέφερε θεμελιακές μετατοπίσεις σημαντικών πλευρών της επικρατούσας ιδεολογίας της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Η νέα κατάσταση κλόνισε τις βεβαιότητες περί της παντοδυναμίας των αγορών και προκάλεσε την αναθεώρηση της κυρίαρχης τάσης που είχε επιβληθεί τις τελευταίες δεκαετίες με κυρίαρχα στοιχεία την υποβάθμιση του ρόλου του δημόσιου τομέα και την αποδυνάμωση της εργασίας. Ταυτόχρονα η κλιματική αλλαγή και οι εκδηλώσεις με την μορφή οικολογικών και ανθρωπιστικών καταστροφών μεταβάλλει την ιδέα της αέναης και άνευ ορίων εκμετάλλευσης της φύσης στο όνομα της οικονομικής μεγέθυνσης.    Η οικονομική διαχείριση της πανδημικής κρίσης αντιμετωπίζεται σήμερα διεθνώς μέσω της σημαντικής αλλαγής του οικονομικού παραδείγματος (βλέπε ΗΠΑ). Αποφάσεις και παρεμβάσεις όπως η απεριόριστη έκδοση νέου χρήματος μέσω των κεντρικών τραπεζών, η χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής και των κανόνων της κρατικής ενίσχυσης, η έκδοση κοινού χρέους στην Ε.Ε. με ισχυρό το σκέλος των επιχορηγήσεων αντί των δανείων συνέβαλαν σημαντικά στην στήριξη της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Βασικό επίδικο της επόμενης ημέρας μεταξύ του προοδευτικού πολιτικού τόξου με τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού θα αποτελέσει η “μάχη” για την αλλαγή του οικονομικού υποδείγματος με πιο μόνιμα δομικά χαρακτηριστικά.  Την επαύριον της ...
Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη συνάντησε την επιτελική ανικανότητα και τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη με αποτέλεσμα σήμερα η χώρα να καταγράφει αρνητικά ρεκόρ στη διαχείριση της πανδημίας με ανθρώπινες απώλειες που δεν αποτελούν στατιστική, αλλά είναι οικογένειες γύρω μας. Οι κυβερνητικές παλινωδίες και η εργαλειοποίηση της επιτροπής των ειδικών οδήγησαν σήμερα στο πιο κρίσιμο σημείο στην απώλεια εμπιστοσύνης από το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας που ζει σε συνθήκες κόπωσης και ασφυξίας από το μακράς διάρκειας και αποτυχημένο εκ του αποτελέσματος lockdown. Ακόμα και σήμερα υπουργοί εκπέμπουν αντιφατικά μηνύματα προς την κοινωνία επιβεβαιώνοντας πως δεν υπήρξε ποτέ ολοκληρωμένο σχέδιο, αλλά η πρακτική του "βλέποντας και κάνοντας" και η επιβολή του δόγματος της ατομικής ευθύνης ως απαλλακτικό της κυβερνητικής ευθύνης. Από την αρχή της πανδημίας στη χώρα μας δεν ακολουθήθηκε ένα αξιόπιστο και συνεκτικό σχέδιο καταγραφής των κρουσμάτων και επιδημιολογικής επιτήρησης, ωστε να υπάρχουν έγκαιρες, στοχευμένες και αποτελεσματικές αποφάσεις για περιοριστικά μέτρα. Ακόμα και σήμερα η κυβέρνηση αρνείται τη συνταγογράφηση μοριακών test και επεκτείνει το δόγμα της ατομικής ευθύνης με τα αμφιβόλου επιστημονικής εγκυρότητας self tests επιβαρύνοντας τα δημόσια ταμεία με ένα υπέρογκο κόστος για μια άρον άρον και με σκιές προμήθεια που όλοι οι επιστήμονες τονίζουν ότι είναι επικουρικό μέτρο σε δεύτερο ...
Ασφαλώς και δεν θα πρωτοτυπήσω αν γράψω ότι πλήθος οδηγών δεν σταματά στις διαβάσεις των πεζών αλλά αντιθέτως ορισμένοι μάλιστα γκαζώνουν για να… προειδοποιήσουν τους τολμηρούς που θα αποφάσιζαν να… διεκδικήσουν το δικαίωμά τους. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται ακόμη και στο κέντρο της πόλης, με αποτέλεσμα για παράδειγμα να έχει καταργηθεί ουσιαστικά κάθε διάβαση. Η δικαιολογία πάντα είναι ότι… δεν φαίνονται οι διαβάσεις, ενώ λίγο πιο πέρα δεν υπάρχει καθόλου σήμανση, με αποτέλεσμα να γίνεται ένας μύλος με τους πεζούς να διασχίζουν τις οδούς ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Φυσικά εκεί που γίνεται μύλος είναι στην Παλαιολόγου όπου πολλοί οδηγοί θεωρούν αυτονόητο ότι είναι… αποκλειστικής χρήσης για τα αυτοκίνητα και δεν υποχωρούν με… τίποτε από αυτό. Με νουθεσίες ασφαλώς δεν γίνεται δουλειά και η επιθετικότητα των οδηγών εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία. Ως εκ τούτου ο μόνος τρόπος για να περιοριστούν οι κίνδυνοι, είναι να θέσει περιορισμούς με εμπόδια ο Δήμος και η Τροχαία. Εννοείται βεβαίως ότι η μέθοδος δεν θα πρέπει να αποτελεί παγίδα με κίνδυνο να τσακιστούν οι οδηγοί, αλλά τρόπος για να επιβραδύνουν υποχρεωτικά κατά τη διέλευση. Τρόποι υπάρχουν πολλοί αρκεί να γίνει αντιληπτό ότι για την προστασία των πεζών, θα πρέπει να δυσκολευτεί η… ζωή των οδηγών. Η ύπαρξη ...
Έχουν συμπληρωθεί περίπου 100 ημέρες από τότε που η Κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλλει ένα δεύτερο lockdown στη χώρα προκειμένου να αναχαιτίσει την έξαρση του δεύτερου κύματος κορονοϊού. Από τότε όλοι οι πολίτες βιώνουμε σαφείς απαγορεύσεις στην κυκλοφορία μας οι οποίες επιτρέπονται μόνο για έξι λόγους, όμως παρά τους περιορισμούς το αποτέλεσμα δείχνει την αποτυχία αναχαίτισης της επιδημίας. Οι συγκρίσεις με το επιτυχημένο lockdown του Μαρτίου 2020 για το οποίο είμαστε περήφανοι σαν χώρα, είναι αναπόφευκτες. O Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοίνωσε ότι τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου είναι 1222 (13.2.2021) , όμως το χειρότερο στοιχείο είναι η άνοδος των διασωληνωμένων και πάλι στον κρίσιμο αριθμό των 300. Μάλιστα συνολικά σε κλίνες ΜΕΘ νοσηλεύονται -διασωληνωμένοι ή όχι- περί τα 320 άτομα δηλαδή είναι κατειλημμένες πάνω από τις μισές και στην Αττική πάνω από τα 4/5. Η σημερινή εικόνα δεν έχει καμία σχέση με το πρώτο κύμα, το οποίο κράτησε 4 μήνες με την απόφαση για lockdown στον πρώτο κιόλας μήνα. Ήδη στην Ελλάδα βρισκόμαστε στον 5ο μήνα έξαρσης του δεύτερου κύματος αν θεωρήσουμε ότι στη χώρα άρχισε να εκδηλώνεται τον Οκτώβριο, και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της επιδημιολογικής κοινότητας θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το ΕΣΥ θα βρεθεί σε οριακό σημείο σε λίγες μέρες. Η ...
Η χειρότερη τιμωρία ενός πολιτικού, δεν είναι να χάσει κάποιες εκλογές ή μια θέση στην οποία  τυχόν  βρίσκεται.  Η χειρότερη  τιμωρία που μπορεί να βιώσει ένας πολιτικός, είναι αυτή που αρχίζει να εισπράττει  ο Κ .Μητσοτάκης. Η απαξίωση από τον ίδιο τον λαό που τον ψήφισε. Πριν 1,5 χρόνο περίπου , άλλαξε η κυβέρνηση, και ο Κ. Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το πολιτικό ,οικονομικό κατεστημένο, με την βοήθεια του μιντιακού  συστήματος ,τον στήριξαν με νύχια και με δόντια. Με ψέματα, με διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας ,με <<κλείσιμο του ματιού>> στην ελίτ που έχασε  και που κινδύνευε να χάσει και άλλα προνόμια από μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,   η Ν.Δ. κατάφερε να γίνει ξανά κυβέρνηση. 1,5 χρόνο μετά, είναι καταφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, ήρθαν μόνο για να εξασφαλίσουν ,όσα θεωρούσαν ότι θα έχαναν από τον Α. Τσίπρα και τους συντρόφους του, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι προστάτες τους, δηλαδή η ελίτ, οι οποίοι θεωρούν ότι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της χώρας. Η κυβέρνηση της Ν.Δ, θέλοντας να κάνει πράξη το δόγμα του ακροδεξιού υπουργού της Μ. Βορίδη  << ποτέ ξανά αριστερά>>, ξηλώνει  ό,τι  με κόπο είχε πετύχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Συγχρόνως όμως ,απέτυχε σε όλα ...